آزادگی؛ تپش جاودان انسانیت

آزادگی، واژه‌ای‌ست که از عمق روح انسان برمی‌خیزد؛ نیازی که نه با مرز محدود می‌شود و نه با سکوت خاموش.

در سرزمین ایران، جایی که تاریخش با حماسه و فرهنگ درآمیخته، هنوز صدای آزادی در دل‌ها می‌تپد. مردمانی که قرن‌ها برای کرامت، عدالت و حقیقت ایستاده‌اند، امروز بیش از هر زمان دیگری به حقوق بشر نیاز دارند — نه به‌عنوان شعاری جهانی، بلکه به‌عنوان حقی انسانی.

 مفهوم اعتراض در نقاشی، در سکوت رنگ‌ها فریاد می‌زند.

وقتی کلمات دیگر کارساز نیستند،

هنر به میدان می‌آید؛

و نقاشی، یکی از قوی‌ترین زبان‌های بی‌زبان است.

 در دل سکوت سنگین شب‌های ایران، صدای شعر همیشه بیدار است؛ زخمی، ولی زنده.

شعرِ معترض، فریادی‌ست که از دلِ زخم‌خورده‌ی مردم می‌جوشد، واژه‌هایی که نَفَس می‌کشند، می‌سوزند، و حقیقت را عریان می‌کنند.