اب ،برق ،گاز را مجانی میکنیم

آن زمانها شاید فکر میکردیم برای خودمان

سهمی از کشور برای مردمان خود سرزمین

نه انگاری

داستان طوری دیگر بود

 

 به نام زن…

 که با نامش انقلابی از جنس آزادی به پا خواست…

 

 میشنوی صدای پایش را…

وقتی بروی برگهای خشک شده  قدم میزنم ،صدای خش خششان طنین پاییز را توی گوشم مینوازد…

صدای خزان میدهد…

 همیشه باور دارم که میان من وآزادی یه دیوار هست ، دیواری از جنس ترس و هراس…

گذشتن ازش برای خیلیا آسون نیست چون دقیقا نمیدونن چه حس رهایی قشنگی پشت اون دیوار هست…

سی سال فردوسی برای شاهنامه زحمت کشید تا حتی کلمه ای بیگانه با وجودیت فارسی در اشعارش به کار برده نشود…

سی سال…

برای ارج نهادن به زبان پارسی اصیل…

ما ایرانی هستیم از نژاد آریاییان…

 رژیمی که با دروغ زنده مانده، در آتش حقیقت خواهد سوخت…

 آینده‌ی آن ها نه با توطئه‌های خارجی، بلکه از درون، با شعله‌های خشم و آگاهی مردم خواهد سوخت

فروپاشی آنها،  نه تنها پایان یک حکومت است

 بلکه آغاز رهایی یک ملت خواهد بود.

 دیگر از ما طوری دیگر خواهند نوشت…

در میان تمام همهمه ها فریاد آزادی خواهانه ما به گوش میرسد حالا…

…